متأسفانه در شرایطی که انتظار میرود سرپرست سازمان بنادر و دریانوردی به دلیل مسئولیتپذیری، عذرخواهی کرده و استعفا دهد، وی همچنان بدون داشتن تخصص و سابقه مرتبط در امور بندری و دریایی، تنها به ارائه گزارش عملکرد بسنده کرده است.
از ششم اردیبهشت، روزی که بندر شهید رجایی به صحنهای برای فاجعه و رنج کارگران تبدیل شد، تاکنون یازده روز میگذرد و ابعاد این بحران هر روز واضحتر شده است.
با وجود تأکید رهبر معظم انقلاب و رئیسجمهور بر لزوم بررسی دقیق سهلانگاریها و برخورد قاطع با عاملان، شگفتآور است که سرپرست سازمان بنادر که نقش مستقیم در این ماجرا دارد، نهتنها از پذیرش مسئولیت سرباز زده، بلکه به دنبال دریافت تأییدیه برای ارتقا به جایگاه مدیرعاملی است.
گویی باید فاجعهای بزرگتر رقم بخورد تا ضرورت تخصص و تجربه درک شود.
رهبر معظم انقلاب پیشتر بر لزوم پیگیری جدی تمامی جوانب این حادثه توسط نهادهای امنیتی و قضایی تأکید کردند و رئیسجمهور نیز برخورد با مسببان هرگونه خطا و قصور را الزام دانست.
اما آیا کافی است تنها پایینترین رده مدیریتی، یعنی مدیرکل بندر شهید رجایی، قربانی این ماجرا شود؟ بیشک افکار عمومی خواهان اقداماتی فراتر از این هستند و استیضاح وزیر راه و استعفای سرپرست سازمان بنادر را حداقل پاسخ به مطالبه خود میدانند. مردم داغدار هرمزگان، بندرعباس و جامعه دریایی منتظر عدالت هستند؛ عدالتی که نه فقط مدیرکل بندر شهید رجایی، بلکه وزیر راه و سرپرست سازمان بنادر را نیز به مسئولیت عملکردشان پاسخگو کند.
با این حال، شاهدیم که مسئولان به جای پذیرش قصور و جبران آن، از تریبون رسانه ملی به ارائه گزارشهای عملکرد میپردازند.
این در حالی است که آثار فاجعه هنوز پابرجاست، قربانیان حادثه شناسایی نشدهاند و جامعه همچنان ملتهب است.
اصرار بر حفظ موقعیتهای غیرتخصصی در سازمان بنادر و لجاجت برای بقا در مسئولیت، تنها میتواند به مثابه نوعی فساد قلمداد شود؛ فسادی که روند رسیدگی به یکی از تلخترین حوادث تاریخی کشور را مختل کرده است.